ابرمولکول
معنی کلمه ابرمولکول در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه ابرمولکول
در شیمی، پل نمکی ترکیبی از دو برهمکنش غیرکووالانسی یعنی پیوند هیدروژنی و پیوند یونی است. جفت شدن یون یکی از مهم‌ترین نیروهای غیرکووالانسی در شیمی، سامانه‌های زیستی، مواد مختلف و در بسیاری از کاربردها مانند کروماتوگرافی جفت یونی است. اگرچه برهمکنشهای غیرکووالانسی به عنوان برهمکنشهای نسبتاً ضعیف شناخته شده‌اند، برهمکنشهای تثبیت‌کننده کوچک می‌توانند نقش مهمی در پایداری کلی یک صورتبندی داشته باشند. پل‌های نمکی نه تنها در پروتئین‌ها یافت می‌شوند، بلکه می‌توان آنها را در شیمی ترکیبات ابرمولکولی نیز یافت.
در پی کشف وی، مایر مکانیسمهای موجود در خودسامانی شیمیایی را کشف کرد و ثابت کرده‌است که پلیمریزاسیون‌های ماوراء مولکولی، براساس مکانیسم آنها، می‌توانند طبق روشی مشابه پلیمریزاسیون‌های معمولی طبقه‌بندی شوند. پژوهش حاضر در آزمایشگاه مایر در چند جزء سیستم‌های پلیمر ابرمولکولی پیچیده تمرکز و رفتار مونتاژ خود همچنین به استفاده بالقوه از پلیمرهای ابرمولکولی به عنوان بررسی بیومیمتیک از بافت‌های بیولوژیک با استفاده از یک روش مدولار که اجازه می‌دهد تا برای تنظیم آسان از خود دینامیک به محرک‌های خارجی استفاده شود.
توپونوم (به انگلیسی: Toponome)، کد شبکه فضایی پروتئین‌ها و دیگر مولکول‌های زیستی در سلول‌ها و بافت‌های دست‌نخورده ریخت‌شناختی است. نقشه‌برداری و رمزگشایی آن توسط میکروسکوپ چرخه‌ای تصویربرداری (ICM) در محل انجام می‌شود که می‌تواند هزاران ابرمولکول را در یک نمونه (بخش بافت یا نمونه سلولی با وضوح درون‌سلولی بالا) نقشه‌برداری کند. اصطلاح "توپونوم" از نام‌های یونان باستان "topos" (τόπος به معنی "مکان، موقعیت") و "nomos" (νόμος: "قانون") مشتق شده‌است و اصطلاح " toponomics " به مطالعه توپونوم اشاره دارد. این عنوان توسط والتر شوبرت در سال ۲۰۰۳ شناخته شد. به این واقعیت می‌پردازد که شبکه مولکول‌های زیستی در سلول‌ها و بافت‌ها از قوانین توپولوژی پیروی می‌کند که اقدامات هماهنگ را امکان‌پذیر می‌کند. به عنوان مثال، توپونوم سطح سلول کد برهمکنش پروتئین فضایی را برای اجرای یک حرکت سلولی، یک «کد رفتار» ارائه می‌کند. این امر به‌طور ذاتی به آرایش فضایی خاص ترکیب‌های مشابه و نامشابه ابرمولکول‌ها (دوره ترکیبی) با نظم مکانی خاص در امتداد غشای سطح سلولی بستگی دارد. زمانی که سلول سعی می‌کند تا از حالت کروی وارد حالت اکتشافی شود، این نظم مکانی به صورت دوره‌ای تکرار می‌شود. این کد توپونوم فضایی به صورت سلسله‌مراتبی با بیومولکول(های) زیستی سرب، مولکول(های) بیومولکول(های) ضدهمسویی (پنهان) و مولکول‌های واژگانی که به‌طور متغیر با مولکول(های) زیستی سرب مرتبط هستند، سازماندهی شده‌است. نشان داده شده‌است که مهار مولکول(های) سرب در غشای سطحی سبب جداسازی شبکه بیومولکولی مربوط و از دست دادن کارکرد می‌شود.
نانوتکنولوژی یکی از جدیدترین علوم در حال توسعه می‌باشد که حاصل پژوهش‌های فراوان در رابطه با جا به جایی ذرات زیراتمی می‌باشد، ابعاد ذرات مورد مطالعه در نانو بین ۱ تا اندازه ۱۰۰افزایش می‌باشد (توجه هر نانومتر برابر با ۱۰ به توان منفی ۹ متر می‌باشد). در واقع نانو تکنولوژی فهم و به‌کارگیری خواص جدیدی از مواد و سیستم‌هایی در این ابعاد است که اثرات فیزیکی جدیدی – عمدتاً متأثر از غلبه خواص کوانتومی بر خواص کلاسیک – از خود نشان می‌دهند. نانوفناوری یک دانش به شدت عیجان میان رشته‌ای است و به رشته‌هایی چون مهندسی مواد، پزشکی، داروسازی و طراحی دارو، دامپزشکی، زیست‌شناسی، فیزیک کاربردی، ابزارهای نیم رسانا، شیمی ابرمولکول و حتی مهندسی مکانیک، مهندسی برق و مهندسی شیمی نیز مربوط می‌شود. تحلیل گران بر این باورند که فناوری نانو، فناوری زیستی (Biotechnology) و فناوری اطلاعات (IT) سه قلمرو علمی هستند که انقلاب سوم صنعتی را شکل می‌دهند. نانو تکنولوژی می‌تواند به عنوان ادامهٔ دانش کنونی به ابعاد نانو یا طرح‌ریزی دانش کنونی بر پایه‌هایی جدیدتر و امروزی تر باشد.