اباحیه
معنی کلمه اباحیه در فرهنگ فارسی
۱- جماعت ملحدان که همه چیز را روا و حلال دانند . ۲- فرقه ای از متصوفه مبطله که می گویند ما را توانایی اجتناب از معاصی و انجام دادن احکام نیست . بعضی پندارند [ اباحتیه ] صحیح نیست و به جای آن [ اباحیه ] باید گفت ولی ابا حتی و ابا حیه هر دو استعمال شده .
معنی کلمه اباحیه در دانشنامه آزاد فارسی
معنی کلمه اباحیه در دانشنامه اسلامی
اباحیّه، از ریشه بَوح و بُوْح به معنای مباح کردن، حلال دانستن، و جایز شمردن است
التعریفات، جرجانی، ج۱، ص۳، علی بن محمد، دارالسرور، لبنان.
و در اصطلاح ، به فرقه هایی گفته می شود که اعتقاد به وجود تکلیف نداشته و ارتکاب محارم را روا می دانند
بحرالرائق، نجم الدین مصری، ج۱، ص۱۸۱، دار الکتب العلمیه، اول، بیروت، ۱۴۱۸.
برخی از نویسندگان کتاب های ملل و نحل مدعی اند که این فرقه ها متأثر از دین مجوس و مزدک اند و یا باقی مانده آنان می باشند، زیرا آنان اکثر اعمالی را که در اسلام حرام و در آیین مزدک حلال بوده مباح می شمردند.
الفرق بین الفرق وبیان الفرقة الناجیة، بغدادی، ج۱، ص۷۵.
...
جملاتی از کاربرد کلمه اباحیه
ابوالقاسم رازی هفت فرقهٔ دیگر را نیز نام می‌برد به این شرح: کرامیه، هریه، حالیه، باطنیه، اباحیه، براهمیه، اشعریه.