معذبه

معنی کلمه معذبه در لغت نامه دهخدا

( معذبة ) معذبة. [ م َ ذَ ب َ ] ( ع اِ ) ج ، معاذب. ( تاج العروس ) ( معجم متن اللغه ). رجوع به معاذب شود.
معذبه. [ م ُ ع َذْ ذِ ب َ ] ( ع ص ) شکنجه و عذاب کننده یعنی در رنج اندازنده. ( غیاث ) ( آنندراج ).

جملاتی از کاربرد کلمه معذبه

مرحوم مجلسى مى گويد: اعلم ان الّذى ظهر من الايات الكثيرة و الاخبار المستفيضه والبراهين القاطعه هو ان النفس باقية بعد الموت اما معذبه ان كان ممّن محض الكفر او منعّمهان كان ممن محض الايمان او يلهى عنه ان كان من المستضعفين ... ثم يتعلق الروح بالاجسادالمثالية اللطيفة المضاهية فى الصورة لابدان الا صليه فينعّم و يعذب فيها. ولا يبعد فيها ان يصل اليه الالا م ببعض ما يقع على الابدان الاصلية لسبق تعلّقه بها وبذلك يستقيم جميع ماورد من ثواب القبر و عذابه و اتساء القبر و ضيقه (فالمرادبالقبر فى اكثر الاخبار ما يكون الروح فيه فى عالم البرزخ ) و هذه يتمّ على تجسّمالروح و تجرّده . بحار / 6 / 270