مض

نی نظیر رأی رخشنده ات بود شمس مضی نی عدیل کف بخشنده ات بود ابر مطیر

انّا لنفرح بالایّام نقطعها و کلّ یوم مضی یدنی من الاجل!

ما بی‏خبر به راز سراپرده خفا با مخلصان خود خبر ما مضی بگو

قرن‌ها در ایران و در ممالک عقب‌افتاده رسم و معمول چنین بوده‌است که هر سلسله‌ای روی کار می‌آمد و زمامدار می‌شد، آثار سلف خود - یعنی آثار برجای‌مانده از سلسله‌های قبل از خود - را، به کلی از بین می‌برد و این عمل فقط ناشی از عدم رشد ملت و جهالت و خودخواهی سلسلهٔ بعدی بود. در سفرنامه حاج سیاح مطلبی بدین مضون آمده‌است که حاج سیاح علت تخریب بناها را از ظل السلطان می‌پرسد و وی نامه ناصرالدین شاه را نشان می‌دهد که با تأکید خواستار تخریب تمامی اماکن باقی مانده از دوران صفویان است. سفرنامه حاج سیاح - به تصحیح علی دهباشی

کان لله بوده‌ای در ما مضی تا که کان الله پیش آمد جزا

وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ الآیة مضی تفسیره.

إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ خالِدِینَ فِیها جَزاءً بِما کانُوا یَعْمَلُونَ مضی تفسیره.

با شمس نور کاملت شمس مضی آمد سها با بحر جود شاملت یم وسیع آمد چو نم

قدر او چرخ بلند و رای او شمس مضی قدر او بحر محیط و جود او ابر مطیر

علی ذا مضی الناس اجتماع و فرقه و میت و مولود و قال و وامق

بعث الّذی لا مثله فیما مضی