مستودعها

رزق به آن چيزى گفته مى شود كه بقاء موجودات به آن است و چون خداوندمتعال موجد موجودات است موجد چيزهايى هم كه به حسب خلقتشان ، بقا آنها به آن است مىباشد از اين جهت مى فرمايد: و ما من دابة فى الارض الا على الله رزقها و يعلممستقرها و مستودعها (1385)، (و هيچ جنبنده اى نيست مگر اينكه رزقش بهعهده خداوند است و او محل قرار و محل كوچ آنهاست را مى داند) يعنى لازمه خالقيت او ايناست كه اين امر را نيز خود به عهده گرفته باشد، البته چون خلقت موجودات از حقتعالى به واسطه اسباب و مسببات است آنها نيز به اذن او دخالت در بقاء موجودات ورزق آنها دارند از اين جهت خداوند رزاق بالذات و خيرالرازقين است و موجودات ابزاررازقيت او مى باشند، قرآن كريم پس از نقل تقاضاى حضرت عيسى على نبينا و آله وعليه السلام از خداوند نزول مائده را از آسمان ، خطاب آن حضرت را به خداوند بيان مىكند: و ارزقنا و انت خير الرازقين (1386)، بنابراين رازقيت خداوند از شئون ربوبيتشنسبت به موجودات مى باشد كه به واسطه وسايط فيض و اسباب و مسببات اين عالم ازناحيه خداوند جارى و نازل است .