مروونژین

در قرن ۵ م فرهنگ به صورت وحشتناکی دچار تنزل شد و نه تنها در مورد آثار کلاسیک بلکه در مورد خواندن و نوشتن هم وضعیت همین بود. گریگوری تورز می‌گوید زبان لاتین حتی در میان طبقات ممتاز جامعه هم از دست رفته‌بود و هیچ‌کس به این موضوع فکر نکرده‌بود که زبان محلی را کتبی کند. در اواخر دورهٔ مروونژین‌ها اوضاع تاحدی بد بود که استاد شاهی می‌گوید: «کارمندان پادشاه از ساده‌ترین قواعد دستوری بی‌اطلاع بودند و دستخط‌ها تبدیل به خطوط نابه‌هنجار شده بود و در چنین شرایط نامساعدی حفاظت از آثار قدیمی باید توسط روحانیون انجام می‌گرفت؛ که تعدادی از آن‌ها گریگوری تورز، سنت بید و ایزیدور سویل بودند.