معنی کلمه مروته در لغت نامه دهخدا ( مروتة ) مروتة. [ م ُت َ ] ( ع اِمص ) اسم است مصدر مرت را. بی گیاهی زمین. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به مرت شود.
جملاتی از کاربرد کلمه مروته من روى على مؤ من رواية يريد بها شينه و هدم مروته من اعين الناس ، اخرجه الله منولايته الى ولاية الشيطان . (( قال رسول الله (ص ): من لم يحسن وصيته عند الموت كان نقضا فى مروته و عقله.(195) ))