محل دین

معنی کلمه محل دین در لغت نامه دهخدا

محل دین. [ م َ ح َل ْ ل ِ ] ( اِخ ) دهی است به مسافت کمی در مشرق خشت به فارس. ( ازفارسنامه ناصری ). دهی است از دهستان حومه بخش خشت شهرستان کازرون ، واقع در 3500 گزی شمال کنار تخته با 317 تن سکنه. آب آن از رودخانه شاپور و راه فرعی آن از جعفرجن است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7 ).

معنی کلمه محل دین در فرهنگ فارسی

دهی از دهستان حومه بخش خشت شهرستان کازرون . جلگه گرمسیر. ۳۱۷ تن سکنه.

جملاتی از کاربرد کلمه محل دین

برای رسیدن به این هدف محل دین‌بین‌فو (دشتی در ویتنام شمالی نزدیک مرز لائوس) را که نزدیک رودخانه قرمز بود برگزید و به انبار پیچیده‌ترین سلاح‌ها، فرودگاه‌های نظامی و تأسیسات مخابراتی تبدیل کرد.