ماربه

(عصا) معنايش معروف است ، و از نظر لغت در حكم مونث است و كلمه (اتوكو) ازمصدر توكى است كه به معناى اعتماد و تكيه دادن است ، و كلمه (هش ) به معناى چوبزدن به درخت براى ريختن برگ آن است تا گوسفندان آن را بخورند، و كلمه (مارب )جمع ماربه است ، كه راء آن با هر سه صدا خوانده مى شود، و به معناى احتياج است ، ومراد از اينكه گفت : مرا در آن ماربى (حوائجى ) ديگر است اين است كه اين عصا حوائجىديگر از من بر مى دارد، و معناى آيه روشن است .