لمرسلون

قالوا ربنا يعلم انا اليكم لمرسلون و ما علينا الا البلاغ المبين (572)گفتند رسولان كه : پروردگار ما مى داند كه ما البته بسوى شما فرستاده شده ايمو بر ما نيست مگر آنكه رسالت او را به شما برسانيم و ظاهر گردانيم .

قالوا ربنا يعلم انا اليكم لمرسلون و ما علينا الا البلاغ المبين

به هر حال اين پيامبران از مخالفت سرسختانه آن قوم گمراه مايوس نشدند و ضعف وسستى به خود راه ندادند، و در پاسخ آنها چنين گفتند: پروردگار ما مى داند كه ما قطعافرستادگان او به سوى شما هستيم (قالوا ربنا يعلم انا اليكم لمرسلون ).

و اما اينكه رسولان مزدى از مردم نمى خواستند، دليلش كلام خود ايشان است كه گفتند:(ربنا يعلم انا اليكم لمرسلون ) كه بيانش ‍ گذشت .

پس در جمله (قالوا ربنا يعلم انا اليكم لمرسلون ) رسولان از رسالت خود خبر مىدهند، و كلام خود را با حرف (انّ به درستى كه ) و حرف (لام هر آينه ) تاءكيدكرده اند، و نيز به منظور تاءكيد كلام خود، پروردگار خود را شاهد گرفته اند كه(ربنا يعلم پروردگار ما مى داند).

و با اين بيانى كه ما ذكر كرديم ، بيان قبلى ما هم تاءييد مى شود كه گفتيم در جمله(ربنا يعلم انا اليكم لمرسلون ) منظورشان اين است كه : بفهمانند ما از مردم نه اجرىمى خواهيم و نه غير آن .