لغوا

خلاصه اينكه در آنجا نه سخن لغوى شنيده ميشود و نه كلام بيهودهاى ، تنها سلام استسلام لا يسمعون فيها لغوا و لا تاثيما الا قيلا سلاما سلاما

لايسمعون فيها لغوا و لا تاءثيما : (76) آنها در بهشت دو چيز نمى يابند: 1.بيهودگى (لغو)، گفتار بى ارزش و باطل 2. گناه .

صفت دومى كه براى مؤ منين آورده اين است كه ، چون از جاهلان حركات زشتى مشاهده مى كنندو يا سخنانى زشت و ناشى از جهل مى شنوند، پاسخى سالم مى دهند، و به سخنى سالمو خالى از لغو و گناه جواب مى گويند ، شاهد اينكه كلمه سلام به اين معنا است آيه (لايسمعون فيها لغوا و لا تاثيما الا قيلا سلاما سلاما) مى باشد، پسحاصل و برگشت معناى اين كلمه به اين است كه : بندگان رحمان ،جهل جاهلان را با جهل مقابله نمى كنند.

و نيز فرموده :(تحيت اهل بهشت در بهشت سلام است :(وتحيتهم فيها سلام (،( لايسمعون فيها لغوا و لا تاثيما الا قيلاسلاما سلاما).

زيرا به حكم اين آيه اهل بهشت به چيزى راضى و علاقمند مى شوند كه خدا نيز بدانراضى باشد، آرى ، آنان نمى خواهند مگر آنچه را كه مايه خوشنودى خداست ، پس هيچوقت اشتهاى معصيت و كار زشت و شنيع ، و كار لغو نمى كنند، (لا يسمعون فيها لغوا و لاكذابا) و نيز هرگز از چيزى كه مايه ناراحتى ديگران است خوششان نمى آيد، و نيزهرگز نمى خواهند كه عذاب از اهل جهنم (كه خدا عذاب آنان را خواسته ) برداشته شود، وهرگز آرزو نمى كنند كه مقام بالاتر از خود را داشته باشند، چون آنچه كه خود دارندخدا برايشان پسنديده ، و آنان بدان راضيند، و آنچه خدا دوست مى دارد دوست مى دارند.

لا يسمعون فيها لغوا الا سلاما و لهم رزقهم فيها بكره و عشيا

لا يسمعون فيها لغوا إ لا سلما و لهم رزقهم فيها بكرة و عشيا(62)

اينكه نسبت حمد را به آنان داده دلالت دارد بر اينكه آنان را خالص براى خود كرده ،يعنى كارشان را به جايى رسانيده كه هيچ اعتقادباطل و همچنين هيچ عمل زشت و باطلى ندارند، همچنانكه در سوره (واقعه ) درباره آنانفرموده : (لا يسمعون فيها لغوا و لا تاثيما الا قيلا سلاما سلاما) بنابراين ، تنها چنينكسانى هستند كه مى توانند خدا را آن طور كه بايد و شايد توصيف و تحميد كنند، وتوصيف خداى تعالى امر مبتذلى نيست كه هر كسى از عهده آن بر آيد، همچنانكه خودفرموده : (سبحان الله عما يصفون الا عباد الله المخلصين ). ما راجع به معناى حمدخداى تعالى و خصوصيات آن در تفسير سوره حمد بحث كرده ايم .

و در تـفسير قمى در ذيل آيه شريفه (لا يسمعون فيها لغوا و لا تاثيما) امام فرموده :لغو و تاثيم عبارت است از فحش و دروغ و غنا.

آنها هرگز در آنجا سخن لغو و بيهودهاى نمى شنوند (لا يسمعون فيها لغوا ).