لاتخذناه

لعب يا لعب - بازى - عملى طبق قواعد قراردادى است كه به نتيجه معقولى و پسندنمى رسد و اگر هم نتيجه اى داشته باشد بدرد آدم يا موجود محتاجى مى خورد كه سرشرا گرم كند. و محرك درونى چنين اعمالى جز علاقه اى و محركى پست نيست . خدا در رداتهام كفار و سنت الحادى كه جهان - انسان شناسى باطلش بر پيشفرض بازى بودنگردش جهان و كارهاى انسان نهاده است مى فرمايد: اتخاذ رفتار (بازى )مثل هر رفتار يا فعلى بايد نياز - احتياج ، نقص - يا محركى در ذات رفتار كننده يافاعل داشته باشد: ... لاتخذناه من لدنا . و علائق پست و احتياج درباره ذات اقدسالهى محال و قول به آن باطل است . آنگاه مى فرمايد:فعل ما - نه بازى بلكه - اين است كه حق را بر پيكرباطل مى زنيم تا از فرق سرش تا پايين بشكافد در نتيجه رهزوال گيرد. و واى به حال شما با اين وصفى كه از ذات اقدس الهى و از فعلش -آفرينش جهان برين ، جهان طبيعى ، و جهان انسانى - مى كنيد.