قطعنا

حركت دسته جمعى ابا عبدالله الحسين عليه السلام با عيالات واطفال صغير خود دليل كامل است كه آن حضرت به قصد رياست و خلافت ظاهرى و غلبهبر خصم نيامده و اگر چنين قصدى داشت قطعنا به سمت يمن مى رفت كه همه از دوستانخود و پدر بزرگوارش و ثابت قدم در ارادت بودند. آن جا را مركز كار قرار داده آن گاهبا تجهيزات كامل حمله خود را شروع مى نمود. چنان كه اقوام و دوستان و برادران اينپيشنهاد را به آن حضرت نمودند و جواب ياس شنيدند، چه آن كه از هدف و مقصد اصلىآن حضرت خبر نداشتند. (487)

ابوحمزه ثمالى گويد: از امام سجاد عليه السلام شنيدم فرمود: وقتى كه روز قيامت مىشود خداوند تمام انسانها را جمع مى نمايد سپس منادى حق ندا مى كند صاحبان فضيلت كجاهستند؟ جمعيتى از مردم بر مى خيزند فرشتگان با آنها ملاقات مى كنند و مى پرسندفضيلت شما چيست ؟ آنان گويند. (كنّا نصل من قطعنا و نعطى من حرمنا و نعفو عمّن ظلمنا) دراين هنگام منادى حق به آنها مى گويد: راست گفتيد، وارد بهشتشويد.وسائل 8 / 521

فأ نجينه و الذين معه برحمة منا و قطعنا دابر الذين كذبوا بايتنا و ما كانوا مؤ منين (72)

فانجيناه و الذين معهبرحمه منا و قطعنا دابر الذين كذبوا باياتنا و ما كانوا مؤ منين (72)

(و قطعنا دابر الذين كذبوا باياتنا...) - (قطع دابر) كنايه از هلاكت و قطعنسل است ، چون دابر هر چيزى به معناى دنباله آن است ،حال چه دنباله از طرف گذشته ، همچنانكه مى گويند: (امس الدابر) و يا از طرفآينده ، مثل اينكه مى گويند: (دابر القوم ) و معلوم است كه هلاكت قومى باعث هلاكتدنباله و نسل آن قوم نيز هست . و ما - ان شاء الله -به زودى بحث مفصلى در پيرامونداستان هود (عليه السلام ) در سوره هود ايراد خواهيم نمود.

شيعه اثنى عشريه يا دوازده امامى ، پرجمعيت ترين فرقه هاى شيعه مى باشد. فرقشيعه بنا به نقل كتاب فرق الشيعه نوبختى و كتاب المقالات و الفرق سعد بن عبداللهاشعرى جمعا 153 فرقه هستند كه يكى از آنها، شيعه دوازده امامى است كه خلافت و ولايترا بعد از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله براى حضرت على عليه السلامقائل اند و بعد از آن حضرت ، امامت را براى امام حسن مجتبى عليه السلام و بعد از اوبراى امام حسين عليه السلام تا آنكه به حضرت حجه بن الحسن مهدىآل محمد منتهى مى سازند. و تعداد ائمه را به شمارشى كه در آيات : ( و بعثنا منهماثنى عشر نقيبا (127) و آيه قطعنا هم اثنتى عشره اسباطا امما(128) و آيه ان عدهالشهور عند الله اثنا عشر شهرا ) (129) آمده است منطبق مى دارند. و به رواياتىكه در كتب اخبار شيعه و سنى در مورد تعداد ائمه بعد از پيامبر - كه تعدادشان را بهدوازده نفر مى رسانداستشهاد مى كنند (130)

در آخرين آيه مورد بحث ، سرانجام كار اين قوم لجوج در عبارت كوتاهى چنين بيان شدهاست : (ما هود و كسانى را كه با او بودند به لطف و رحمت خود، رهائى بخشيديم ، وريشه كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند و حاضر نبودند در برابر حق تسليم شوند،قطع و نابود ساختيم ) (فانجيناه و الذين معه برحمة منا و قطعنا دابر الذين كذبواباياتنا و ما كانوا مؤ منين ).

ان لنا محبين لو قطعنا الواحد منهم اربا اربا...؛ يعنى : ما دوستانى داريم كهاگر يكى از آنها را پاره پاره كنيم علاقه شان به ما زيادتر مى گردد. و دشمنانىداريم كه اگر عسل به كامشان بريزيم نتيجه اى ندارد جز اينكه دشمنى آنها درباره مازيادتر مى گردد.

روزی که دل از عین تعلق به تو بستیم من غیرک یاقرة عینی و قطعنا