قتور

سان گی بوتو جلگه‌ای بود زراعتی و حاصلخیز. کوه‌هایی که آن را از درّهٔ ارس جدا می‌کردند و رشته جبالی که به موازات مدار قرار داشت - با گردنهٔ قتور - ناحیهٔ مزبور را از فلات ارمنستان مجزا می‌نمود، در عهد باستان کاملاً پوشیده از جنگل انبوه بود. اکنون ناحیهٔ شهرهای کنونی خوی، مرند، سلماس و قطور از اراضی سانگی‌بوتو بشمار می‌روند این ناحیه را آشوریان سان‌گی‌بوتو می‌نامیدند و از قرن نهم تا پایان قرن هشتم پ. م. کاملاً جزو اورارتو بوده‌است و سرنوشت آن بعد از آن تاریخ تا دوران سقوط آشور و اورارتو روشن نیست.