قبله گاه حاجت. [ ق ِ ل َ / ل ِ هَِ ج َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آنکه حاجت ها برآورد. آنکه در خواستن نیازها بدو روی آورند : چون قبله گاه حاجت عالم همین در است صائب چرا گدای در دل نمیشوی.صائب ( از آنندراج ).
معنی کلمه قبله گاه حاجت در فرهنگ فارسی
آنکه حاجت ها بر آورد آنکه در خواستن نیاز ها بدو روی آورند .
جملاتی از کاربرد کلمه قبله گاه حاجت
روزی که حجت از خلق، خواهند در قیامت روی تو حجّت ماست، ای قبله گاه حاجت