فیوم

فیوم

معنی کلمه فیوم در لغت نامه دهخدا

فیوم. [ ف ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ فَیِّم. ( منتهی الارب ).
فیوم. [ ف َی ْیو ] ( اِخ ) نام ولایت غربی به مصر، و تا فسطاط چهار روز راه است که مسافت دوروزه راه از آن بیابان بی آب و علف است. ( از معجم البلدان ). رجوع به فیون شود.
فیوم. [ ف َی ْ یو ] ( اِخ ) موضعی است به عراق. ( معجم البلدان ).

معنی کلمه فیوم در فرهنگ فارسی

موضعی است به عراق

معنی کلمه فیوم در دانشنامه عمومی

فَیّوم یکی از شهرهای کشور مصر و مرکز استان فیوم است. در سال ۲۰۰۶ جمعیت این شهر ۳۱۶٬۷۷۲ نفر بود
فیوم در بیابان قرار گرفته و یک واحه بشمار می رود. شهر فیوم به دو محله اصلی بخش شده که کانالی به نام بحر یوسف آن دو را از هم جدا می کند.
شهر جدید فیوم در ۱۲ کیلومتری جنوب شرقی شهر فیوم و در بیابان نقلون قرار گرفته است.
نام فیوم از زبان قبطی گرفته شده و به معنی دریاچه است.
• قحافه
• حادقه
• کیمان فارس
• صوفی
• الحواتم
• صیفیه
• نجلاء فتحی
• یوسف وهبی
• یوسف والی وزیر کشاورزی مصر
• عبدالمنعم ریاض
• زکریا احمد نوازنده
• محمد دسوقی قهرمان تاریخی شمال آفریقا

معنی کلمه فیوم در دانشنامه آزاد فارسی

فَیّوم
فرمانداری و شهری در شمال مصر، به فاصلۀ ۹۰کیلومتری جنوب غربی قاهره. جمعیت شهر۲۵۰هزار نفر (۱۹۹۲) و جمعیت فرمانداری ۱,۹۸۹,۸۸۱ نفر (۱۹۹۷) است. علت اهمیت این شهر چرخ های آبی آن است، که آب کانال بحر یوسف را توزیع می کند. درابتدا واحهای به نام کروکودیل پولیس و محل اصلی عبادت خدای تمساح (سوبِک) بود. تک چهره هایی واقع گرایانه از مومیایی ها مربوط به قرون ۱ تا ۴م در این ناحیه پیدا شده است. کانال بحر یوسف را دراصل فراعنۀ اهل تب طراحی کرده اند. این کانال به رود نیل راه دارد. صلاح الدین ایوبی بعداً در قرن ۱۲م آن را مرمت کرد. در این فرمانداری محلی معروف به دریاچۀ قارون قرار دارد، که قدما آن را به نام دریاچۀ موئریس می شناختند. در این محل دهلیز تودرتوی معروفی قرار داشت که از عجایب باستانی جهان به شمار می رفت.

جملاتی از کاربرد کلمه فیوم

دریاچه قارون (یونانی باستان: Μοἵρις) دریاچه‌ای است در شمال غرب وادی فیوم در مصر، در ۸۰ کیلومتری جنوب غرب قاهره. در دوره پیش از تاریخ، این دریاچه یک دریاچه آب شیرین به مساحتی بین ۱۲۷۰ تا ۱۷۰۰ کیلومتر مربع بود اما امروزه مساحت آن تنها ۲۰۲ کیلومتر مربع است و به آن برکه قارون هم می‌گویند. سطح آب این دریاچه ۴۳ متر پایین‌تر از سطح دریاهای آزاد است.
اطسا نام شهر و شهرستانی در استان فیوم مصر است.
در سپتامبر ۱۹۲۳ موسولینی از گوستاو استرسمن، صدراعظم آلمان خواست که دو کشور سیاست مشترکی را دنبال کنند. او در اصل به دنبال حمایت آلمان از ایتالیا در صورتی بود که در پی تصرف فیوم توسط این کشور، فرانسه در حمایت از یوگسلاوی وارد جنگ با ایتالیا شود.
این شهر در منطقه فیوم واقع شده بوده و گورستان‌هایش در لیشت، لاهون، و دهشور قرار داشتند. دلیل انتخاب مکان این شهر در آن منطقه می‌توانسته جلوگیری از حمله قوم‌های آسیایی به درون مصر باشد.
برای اولین بار واژه «محور» توسط بنیتو موسولینی، نخست‌وزیر ایتالیا دربارهٔ روابط آلمان و ایتالیا در سپتامبر ۱۹۲۳ به کار برده شد هنگامی‌که در نوشته‌ای گفت: «شکی نیست که در این برهه زمانی تاریخ کشورهای اروپایی بر محور برلین قرار دارد». در این زمان او بر سر اختلاف دربارهٔ منطقه فیوم مقابل یوگسلاوی و فرانسه به دنبال اتحاد با جمهوری وایمار در آلمان بود.
مصریان از اواسط هزاره سوم قبل از میلاد مسیح در حال تمرین بودند، که توسط دستبندها و جواهرات طلای مربوط به دوره آغازین دودمانی مصر نشان داده شد. فواره‌های درج شده برای میش‌ها (ظروف آب مسی) از دودمان چهارم مصر با روش ریخته‌گری مومی ساخته شده‌اند. ریخته‌گری‌های توخالی، مانند تندیس لوور از یافته‌های فیوم در دوران پادشاهی میانه ظاهر شد، و به دنبال آن تندیس‌های ریخته‌گری شدهٔ جامد مانند مادر شیرده در بروکلین.
در این دوره پایتخت نویی در کنار فیوم بنا نهاده شد و مکان‌های جدیدی از جمله لیشت، لاهون، و هواره برای ساخت آرامگاه‌های فرعون‌ها انتخاب شدند.
شهرآلان‌یوزان در کنار اینکه حکمران مصر بود، همچنین جمع‌آوری مالیات در آن استان را هم بر عهده داشت، و به احتمال زیاد در فیوم اقامت داشت. با آنکه مصر تحت تسلط بیزانس بسیار ضعیف شد، پس از اینکه توسط ایران تسخیر شد، صلح، رواداری و مرمت در آنجا پایدار شد. در ۶۲۶، شهربراز با شاهنشاه ساسانی، خسروپرویز به ستیر برخاست و بر ضد او شورش کرد. مشخص نیست که شهرآلان‌یوزان از چه کسی در این میان حمایت کرده است، چرا که پس از آن از او در هیچ منبعی نام برده نشده و سرنوشت او نامشخص است. پس از او، از شهربراز به عنوان حاکم استان مصر یاد شده است.
یقول دع ارمد فیوم اللقا اکحل من حسنه الاثمد
ابشوای نام شهر و شهرستانی در استان فیوم مصر است.
اواریس یا آواریس (به یونانی: Αὔαρις) پایتخت مصر در دوران سیطره هیکسوس در دودمان پانزدهم بود. این شهر در منطقه شمال شرقی دلتای نیل در ناحیه پیوندی چهار خره‌ی ۸ام، ۱۴ام، ۱۹ام، و ۲۰ام و نزدیک به ورودی فیوم بنا شده بود.