فلنفسه

همچنين بر هر رفتنى و هر گونه زندگى كردنى آثار و نتايجى مترتب فرموده كه ماعملا به تجربه در مى يابيم و درك و احساسش مى كنيم و بسيارى در همين زندگى و درطول عمرمان براى ما مشهود است و پاداش و كيفرى پيوسته و لاينقطع است ولى آنكهفاصله اى زمانى ميان عمل و نتيجه اش ‍ وجود داشته باشد بر ما كه عاملش هستيم بار مىگردد: فمن يعمل عمل صالحا فلنفسه و من اساء فعليها فمنيعمل مثقال ذرة خيرا يره و من يعمل مثقال ذرة شرا يره .

قرآن كريم ، منشاء بينشها را به پروردگار نسبت داده است و مى فرمايند: قد جائكمبصائر من ربكم فمن ابصر فلنفسه و من عمى فعليها (267)

قد جاءكم بصائر من ربكم فمن ابصر فلنفسه و من عمى فعليها...

من عمل صالحا فلنفسه و من اساء فعليها ثم الى ربكم ترجعون

مـى فـرمايد: (كسى كه عمل صالحى بجا آورد به سود خود بجا آورده است ، و كسى كهكار بدى انجام دهد به زيان خود او است ، سپس همه شما به سوى پروردگارتان بازمىگـرديـد) و نـتـيـجـه اعـمـال خـود را مـى يـابـيـد (مـنعمل صالحا فلنفسه و من اساء فعليها ثم الى ربكم ترجعون ).

نظير (كل نفس بما كسبت رهينة ) و يا (من عمل صالحا فلنفسه و من اساء فعليها).

قال الله الحكيم : (من عمل صالحا فلنفسه و من اءساء فعليها) (فصلت : آيه46)

آيات (104) تا (107) : قد جاءكم بصائر من ربكم فمن اءبصر فلنفسه و من ...

الا و ان الله عزوجل لا يظلم و لا يجاوزه ظلم و هو بالمرصاد ليجزى الذين اساوا بما عملواو يجزى الذين احسنوا بالحسنى من احسن فلنفسه و من اساء فعليها و ما ربك بظلامللعبيد.

سپس براى اينكه روشن سازد اين دلائل به قدر كافى حقيقت را آشكار مى سازد و جنبهمنطقى دارد، مى گويد: آنهائى كه به وسيله ايندلائل چهره حقيقت را بنگرند به سود خود گام برداشته اند، و آنها كه همچون نابيناياناز مشاهده آن خود را محروم سازند به زيان خودعمل كرده اند (فمن ابصر فلنفسه و من عمى فعليها).