فارویی

فارویی یکی از سه زبان جزیره‌ای اسکاندیناوی است که از زبان نروژی باستان که در زمان وایکینگ‌ها صحبت می‌شد مشتق شده‌است. دو زبان دیگر مشتق‌شده عبارت‌اند از ایسلندی و نورن (منقرض شده).

حدود ۲۱٬۰۰۰ فارویی در کشورهای همسایه، به ویژه دانمارک، ایسلند و نروژ زندگی می‌کنند. بیشتر فارویی‌ها شهروند پادشاهی دانمارک هستند که جزایر فارو بدان وابسته است. آن‌ها به زبان فارویی سخن می‌گویند که یکی از زبان‌های ژرمنی شمالی و به ایسلندی و گونه‌های غربی نروژی بسیار نزدیک است.

نمونه‌های زبان‌های هندواروپایی تصریفی شامل کشمیری، سانسکریت، پشتو، =زبان‌های هندوآریایی نو همانند پنجابی، هندوستانی، بنگالی; یونانی (کلاسیک و نوین)، لاتین، ایتالیایی، فرانسوی، اسپانیایی، پرتغالی، رومانیایی، ایرلندی، آلمانی، فارویی، ایسلندی، آلبانیایی و همه زبان‌های بالتواسلاوی هستند. زبان‌های قفقازی شمال شرقی نیز کمی تصریفی می‌باشند.

فارویی زبان رسمی جزایر فارو است و همچنین توسط اقلیتی در دانمارک نیز گفتگو می‌شود.

بزرگترین زبان‌های ژرمنی شمالی سوئدی، دانمارکی و نروژی هستند که تا حدی برای یکدیگر قابل درک و در مجموع حدود ۲۰ میلیون گویشور بومی در کشورهای شمال اروپا و پنج میلیون گویشور زبان دوم دارند. از زمان قرون وسطی، این زبان‌ها به شدت تحت تأثیر زبان آلمانی پایین میانه از شاخه ژرمنی غربی قرار گرفتند و واژگان این زبان حدود ۳۰–۶۰٪ از واژگان آن‌ها را با توجه به برآوردهای مختلف تشکیل می‌دهد. دیگر زبان‌های ژرمنی شمالی فارویی و ایسلندی هستند، که محافظه کارتر از سایرین بوده، هیچ تأثیر قابل توجهی از آلمان پایین نپذیرفته‌اند و دارای دستور زبان پیچیده‌تر و فهم متقابل کمتر نسبت به سایر زبان‌ها هستند.

در سال ۱۸۵۶، رسمیت توشهاون به عنوان تنها مرکز دادوستد فسخ شد و جزیره‌نشینان فارویی به بازرگانی آزاد روی آوردند. شهر توشهاون اما، از آغاز سده بیستم پیشرفت زیادی به خود دیده و تبدیل به کانون اصلی اداری، اقتصادی و فرهنگی فارو و ساکنان این جزایر شده‌است.