چنانكه خداوند (در سوره مائده آيه 90) شرابخوارى را در رديف بت پرستى قرار دادهاست و مى فرمايد: انما الخمر و الميسر و الانصاب والازلام رجس منعمل الشيطان فاجتنبوه لعلكم تفلحون .
((يا ايها الذين آمنوا انما الخمر و الميسر و الانصاب و الازلام رجس منعمل الشيطان فاجتنبوه لعلكم تفلحون . انما يريد الشيطان ان يوقع بينكم العداوة والبغضاء فى الخمر و الميسر و يصدكم عن ذكر الله و عن الصلاةفهل انتم منتهون .))(404)
خداى ناخواسته لب به يك حرام مثلا شراب آلوده اى ، يكدفعه فكر مى كنى كه آخرقرآن درباره شرابخوارى چه گفته است ؟ قرآن گفته است : يا ايها الذين امنواانما الخمر و الميسر و الانصاب و الازلام رجس منعمل الشيطان فاجتنبوه لعلكم تفلحون (44) شراب ، قمار و آن كارهاى بتپرستى ، پليدى است . اگر صلاح و سعادت و رستگارى مى خواهيد، از اينها دورىبجوييد شرابخوارى با سعادت و رستگارى جور در نمى آيد. قمار در اسلام حرام است .از گناهان كبيره است . به هر شكلى كه مى خواهد باشد مسلمان قمار نمى كند.
صاحب روح المعانى حرف عجيب و غريبى زده و گفته : تفسير سكر به شراب از ابنمسعود و ابن عمر و ابى رزين و حسن و مجاهد و شعبى و نخعى و ابن ابى ليلى و ابىثور و كلبى و ابن جبير با بسيارى ديگر نقل شده ، و آيه شريفه در مكهنازل گرديده كه در آن روز شراب حلال بوده ، و فاجر و مسلمان و كافر آن را مىآشاميدند، و تحريمش در مدينه طيبه اتفاق افتاد، و كسى در اين معنا مخالف نيست اختلافىكه دارند در اين است كه قبل از جنگ احد بوده يا بعد از آن و آيه اى كه در مدينهنازل شد و شراب را تحريم كرد آيه (يا ايها الذين آمنوا انما الخمر و الميسر والانصاب والازلام رجس من عمل الشيطان فاجتنبوه ) بود پس آيه مورد بحث بوسيله آن نسخشده ، و همين معنا از عده اى از نامبردگان مانند نخعى و ابى ثور و ابن جبير روايت شده .