غولان. [ غ َ] ( ع اِ ) گیاهی است ترش شبیه به اشنان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). نام قسمی شورگیاه. غولان. [ غ َ ] ( اِخ ) نام جایی است. ( از معجم البلدان ).
معنی کلمه غولان در فرهنگ فارسی
نام جایی است
معنی کلمه غولان در دانشنامه آزاد فارسی
کتابی به گویش آرامی بین النهرین جنوبی، تألیف مانی. این کتاب را پیروان مانی به زبان های گوناگون ترجمه کرده اند. ابن ندیم عنوان کتاب را سِفْر الجبابره ذکر کرده است. نام آن در زبان پهلوی اشکانی (پارتی) کَوْان (جمع کَوْ، همان کوی در اوستایی و کی در فارسی میانه) است. کتاب مشتمل بر مطالبی دربارۀ فرشتگانی است که هبوط کرده و به زمین فرود آمده بودند و در کتاب مقدس (سِفْر پیدایش) به آنان اشاره شده است. در روایت مانوی، این فرشتگان به دیو بدل شده اند. قطعاتی از این کتاب به زبان های فارسی میانه و سغدی موجود است. پیروان مانی هنگام ترجمۀ این کتاب از زبان آرامی به زبان های ایرانی میانه، بسیاری از نام های ایرانی مانند سام و نریمان را به جای اسامی سامی به کار برده اند تا برای ایرانیان غرابت نداشته باشد.
جملاتی از کاربرد کلمه غولان
پی غولان روزگار مرو تو و بیغولهٔ سرای صبوح
همچو کوران چند تو بیره روی همچو غولان چند تو گمره شوی
چند بیغاره که در بیغولهٔ عاری شدی ای پی غولان گرفته دوری از صحرای من
سروشم گفت ننیوشی وصال این غَرّهٔ غولان که مرغ سدره نبود لانه بر شاخِ مغیلانش
بر ره غولان نشستهاند حذر کن باز نهاده دهانها چو حواصل
طی راگناروک، تیر در کنار بتا ری بیل و لشکر آسگاردی با سورت، دیوان و غولان جنگید و نابود شد.
غلت غولی میزدندی همچو غولان هر سوی جامگی حلاج و درزی موزه دورو کفشگر
وقتی اتفاقات بازگردانی میشوند، لوکی سورت را زنده میکند تا به همراه همدیگر و به کمک غولان یخی، راگناروک را به راه بیندازند. ثور متوجه میشود که راه افتادن راگناروک به خاطر کسانی به نام «خدایان خدایان» یا کسانی که بالا در سایه مینشینند است که حلقه را در دست دارند. ثور با نورنها (سرنوشت) میجنگد و از دلیل وجود آسگارد با خبر میشود. او بعد از آنکه حلقه راگناروک را نابود میکند، متوجه میشود که این اتفاقات نقشه پدرش بودهاست و به توصیه قدرت اودین، به خواب زمستانی میرود. از آنجایی که دیگر خبری از او به انتقامجویان نمیرسد، گمان میرود که در مأمورت کشته شدهاست.
بدو در ز هر سو ز غولان غریو شب اندر هوا گونهگون چهر دیو
ازحضرت صادق (عليه السلام ) منقول است كه : چون غولان بر شما برخورند در راهاذان نمازبگوئيد.
جای غولان شده آن دشت که بود پیش ازین بیشه ی شیران چکنم؟!
دراندیشه آن نره غولان شدند گریزنده از نام یزدان شدند
سپهدار چون نام یزدان ببرد فروغ از دل نره غولان ببرد