غوثی

معنی کلمه غوثی در لغت نامه دهخدا

غوثی. [ غ َ ] ( ص نسبی ) ( اِخ ) منسوب به غوث. ( اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 ص 181 ). رجوع به غوث ( اِخ ) شود.
غوثی. [ غ َ ] ( اِخ ) عکاشةبن ثوربن اصغر غوثی. رسول خدا وی را بسوی سکاسک و سکون فرستاد. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 ص 181 ).
غوثی. [ غ َ ] ( اِخ ) ( الَ... ) محمدبن محمدبن ابی علی تلمسانی ، مکنی به ابوعلی غوثی. معلم مدرسه بسیه ابی العباس بود. او راست : کشف القناع عن آلات السماع. این کتاب در مطبعه جوردان در الجزایر چاپ شده است. ( از معجم المطبوعات ج 2 ستون 1421 ).

جملاتی از کاربرد کلمه غوثی

تا ابد از ظلمتی در ظلمتی می‌روند و نیست غوثی رحمتی