غنج و دلال

لطف تو با عروس جهان یک کرشمه کرد زان یک کرشمه این همه غنج و دلال یافت

روی آورده بصد مکر و فریب گفتگو کرده بصد غنج و دلال

آه از آن شکل و شمایل آه آه دل ببرد از ما بدان غنج و دلال

چون نوبهار عمر ندارد بقا بسی با گل بگو که این همه غنج و دلال چیست

گفت با من، یار من دی، لیک با غنج و دلال عشق را گر، جان آگه قلب هشیاریت هست

چون حسن خود بدید در آئینه شد چنین آشفته کرشمه و غنج و دلال خویش

بلبل بی صبر و دل شد خاک در راه نیاز همچنان گل بر سر غنج و دلال انگیختن

گهی غنج و دلال آرد، گهی رنج و ملال آرد گهی خونم حلال آرد چو باوی گفتگو دارم

و اى مـدعى زهد و اخلاص ، اگر تو مخلص هستى و براى خدا و دار كرامت او زهد از مشتهياتدنـيـا مـى كـنـى ، چـه شـده اسـت كـه از مـدح و ثـنـاى مـردم ، كـه فـلاناهـل صـلاح و سـداد اسـت ، ايـن قـدر خـوشـحـال مـى شـوى و دردل غنج و دلال مى كنى ، و براى همنشينى با اهل دنيا و زخارف آن جان مى دهى ، و از فقرا ومـسـاكـيـن فـرار مى كنى ؟ پس ، بدان كه اين زهد و اخلاص حقيقى نيست . زهد از دنيا براىدنـيـاسـت ، و قـلبـت خـالص از بـراى حـق نـيـسـت ، و در دعـواى خود كاذبى و از دورويان ومنافقانى .

گـفـت : بـلى تـفاوت از زمين تا آسمان است تو نمى دانى سوارى پالكى چه كيفى دارد وهـمـين قدر مى توانم بگويم خيلى خوشمزه است ، اما از زمزه هاى نه گانه كدام مزه را داردنـمـى تـوانـم بـيـان كـنـم ، يـعـنـى به بيان در نمى آيد. يدرك و لا يوصف نظير ملاحت وفصاحت و جمال و غنج و دلال .

چو دل به عشوه شاهد کشد تو را جامی مکش ملال ز غنج و دلال دلاله

با حریفان، در قمار دلبری، غنج و دلال نسیه می‌آری و من نقد روان آورده‌ام