غلاطیان

معنی کلمه غلاطیان در لغت نامه دهخدا

غلاطیان. [ غ َ ] ( اِخ ) ساکنان غلاطیه ( یا گالاثی ). رجوع به غلاطیه و گالاثی شود.
- نامه غلاطیان ؛ نامه ای است که پولس به مردم غلاطیه نوشته است ، احتمال میرود وی نامه را در قرنتس به سال 57 یا 58 نوشته باشد. او در این نامه غلاطیان را به سبب دوری از مسیح و راستی سخت توبیخ کرد و تسلط و تعلیمات رسالت خود را ثابت نمود و مدلل کرد که آنها را از خود مسیح یافته است ، و با قوت و جرأت تمام تعلیم اعظم و عمده دین مسیح یعنی عادل شمرده شدن به توسط ایمان را با نسبتهای آن به شریعت و به رفتار مقدس بیان میکند و آزادی فرزندان خدا را به طور کامل توضیح میدهد. عباراتش عتاب آمیز و محبت انگیز است. و موضوع آن با نامه رومانیان و همچنین زمان نگارش هر دوی آنها ظاهراً یکی است. کلیساهای غلاطیه در تاریخ کلیسا تخمیناً مدت 900 سال مذکور است. ( از قاموس کتاب مقدس ). رجوع به غلاطیه شود.

جملاتی از کاربرد کلمه غلاطیان

غلاطیان ۳:۱۳: مسیح، ما را از لعنت شریعت رها کرد چونکه خود لعنتی برای ما شد،چنان‌که مکتوب است «ملعون باد آنکه بر دار شود.»
هدف و نتیجهٔ آن تغییر جایگاه و موقعیت فرد است از بندگی به پسرخواندگی (غلاطیان ۴:۱)؛ این امر را خدا از ازل طرح ریخته بود و عیسی مسیح آن را به اجرا درآورد (افسسیان ۱:۵). فریاد «ابا! پدر!» (رومیان ۸:۱۵ و غلاطیان ۴:۶؛ در چارچوب فرزندخواندگی) شاید فریاد سنتی هر غلامی بود که به فرزندی پذیرفته می‌شد.
بعد از زندگی عیسی پیروانش، چنان‌که در باب‌های اول اعمال رسولان توصیف شده‌است، همگی از طریق تولد یا ایمان آوردن یهودی بودند که کتاب مقدس آنان را «تازه‌وارد» یا «غریبه» و مورخان «مسیحیان یهودی» می‌خوانند. پیام اولیه انجیل‌ها به‌صورت شفاهی و احتمالاً به زبان آرامی و سپس یونانی منتقل می‌شد. بنا به اعمال رسولان و نامه به غلاطیان، اولین جوامع مسیحی در شهر اورشلیم واقع بودند و از جمله رهبرانشان پطرس، یعقوب برادر عیسی و یوحنا بودند.
در عهد جدید این کلمه سه‌بار به‌کار رفته‌است و در یونانی عیناً حرف نویسی شده‌است؛ در هر سه مورد، حالتی ندایی دارد برای خطاب خدا، و معادل یونانی‌اش نیز در کنارش آمده‌است («اَبّا - پدر» - مرقس ۱۴:۳۶؛ رومیان ۸:۱۵؛ غلاطیان ۴:۶).