عوث

معنی کلمه عوث در لغت نامه دهخدا

عوث. [ ع َ ] ( ع مص )برگردانیدن کسی را از امر، چندان که متحیر گردد. ( ازمنتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

معنی کلمه عوث در فرهنگ فارسی

برگدانیدن کسی را از امر چندان که متحیر گردد

جملاتی از کاربرد کلمه عوث

برخى مفسران چنين ياد كرده اند كه حشره معروف ، يعنى ارضه و موريانه را كه مايه فساد لباس كتاب مى شود و آن را مى خورد، عوث گويند(1413)؛ چنان كه طبق لغت ،شخص مفسد تباهى پيشه را عيّوث و عيّاث خوانند. و چون عيش رفيه زمينه تباهى را فراهم مى كند، خداوند عيش هنيى ء يهود را با نهى از تباهى مقرون كرد.