علی تهرانی

جلال‌الدین فارسی (زاده ۱۳۱۲ در مشهد) نویسنده و سیاستمدار سابق و نماینده دوره دوم مجلس شورای اسلامی در ایران است. وی نخستین نامزد حزب جمهوری اسلامی در اولین انتخابات ریاست جمهوری در ایران بود که پس از مشخص شدن اصالت افغان وی، جلال‌الدین از سوی شیخ علی تهرانی، ناچار به کناره‌گیری شد.

علی تهرانی در ۲۵ دی ۱۳۵۸ طی نامه‌ای به خمینی در خصوص افغان بودن جلال‌الدین فارسی یکی از کاندیداهای اولین دوره ریاست جمهوری تذکر داد و به انتصاب سیدعلی خامنه‌ای به امامت جمعه تهران شدیداً اعتراض نمود.

بلافاصله پس از انقلاب ۱۳۵۷ ریاست دادگاه انقلاب مشهد و مدتی هم ریاست دادگاه انقلاب اهواز به علی تهرانی سپرده شد. در سال ۱۳۵۸ از مشهد، داوطلب مجلس خبرگان قانون اساسی شد که به عنوان نفر هفتم از خراسان انتخاب شد و به خبرگان راه یافت. او در مجلس خبرگان در کمیسیون مالی و اقتصادی حضور داشت؛ که منجر به کنار گذاشته شدن او از نخستین انتخابات ریاست جمهوری شد. علی تهرانی در پیروزی سید ابوالحسن بنی‌صدر نقش داشت.

علی تهرانی در ۱۵ فروردین ۱۳۶۰ در نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور وقت (بنی صدر) نسبت به روند دادگاه و محاکمه عباس امیرانتظام و متهم کردن وی به جاسوسی برای سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا اعتراض کرده و خواستار دخالت بنی‌صدر در روند محاکمه شد.

در هنگام دفاع احمد صدر حاج سید جوادی از سید علی خامنه‌ای، علی تهرانی و عبدالله نوری، ۱۰ تا ۱۵ نفر جلوی دادگستری مشهد جمع شده و شعار مرگ بر خامنه‌ای و مرگ بر صدر حاج‌سیدجوادی سر می‌دادند. هنگامی که پاسبان جلوی درب دادگستری مطلع شد که آنها قصد حمله به صدر حاج سید جوادی را در هنگام خروج از دادگاه دارند مراتب را به تیمورتاش (رئیس دادگاه جنائی محل محاکمه) اطلاع داد. تیمورتاش نیز (با رضایت صدر حاج سید جوادی) جلسه را تجدید کرد و حاج سید جوادی را با دو مأمور از درب پشت دادگستری مشهد به خارج از ساختمان راهنمایی و با اتومبیل وی را راهی کرد.

هاشمی رفسنجانی چند ماه بعد هم گفت: «بازداشت شیخ علی تهرانی مطرح شد. ایشان اعتراف کرده که اشتباه کرده و بُریده است و حاضر به مصاحبه شده، ولی هنوز می‌خواهد دو پهلو صحبت کند…»

در جریان محاکمه وی، شیخ علی تهرانی با انتشار نامه‌ای خطاب به بنی‌صدر - رئیس‌جمهور وقت ایران - در ۱۵ فروردین ۱۳۶۰ خواستار مداخلهٔ وی در دادگاه غیرقانونی امیر انتظام شده بود. در خلال دستگیری و محاکمهٔ امیرانتظام، احزاب و گروه‌های چپ برای تخریب چهرهٔ وی و دولت موقت مهدی بازرگان، با انتشار مقالات و بیانیه‌هایی روی جاسوسی امیرانتظام تمرکز زیادی کردند.