معنی کلمه علی تبریزی در لغت نامه دهخدا
علی تبریزی. [ ع َی ِ ت َ ] ( اِخ ) ابن احمدبن هبل تبریزی بغدادی موصلی ، مکنّی به ابوالحسن و ملقّب به مهذب الدین. متوفی در سال 610 هَ. ق. او راست : المختار فی الطب الجمالی ، که آن را برای جمال الدین وزیر، مشهور به جواد تألیف کرده است. ( از کشف الظنون حاجی خلیفه ج 2 ص 1622 ).
علی تبریزی. [ ع َ ی ِ ت َ ] ( اِخ ) ابن اسماعیل بن یوسف قونوی تبریزی شافعی ، ملقب به علأالدین و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی قونوی شود.
علی تبریزی. [ ع َ ی ِ ت َ ] ( اِخ ) ابن عبدالعظیم تبریزی خیابانی حکیم آبادی. ادیب بود و درسال 1282 هَ. ق. متولد شد. او راست : 1 - تحفةالاحباء فی شرح قصیدة سیدالشعراء. 2 - منتخب المقاصد و منتجب الفوائد، در شش جلد. 3 - وقائعالایام ، در چند جلد. ( از معجم المؤلفین بنقل از اعیان الشیعه عاملی ج 41 ص 305 ). و رجوع به مصنفی علم الرجال آقابزرگ ص 321 شود.
علی تبریزی. [ ع َ ی ِ ت َ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲبن ابی الحسن اردبیلی تبریزی شافعی ، ملقّب به تاج الدین و مکنّی به ابوالحسن. نام او را به صورت علی بن عبداﷲبن حسین بن ابی بکر نیز ذکر کرده اند. وی مفسر و محدث وفقیه و اصولی و ریاضی دان و متکلم و نحوی بود و علم طب نیز می دانست. او در سال 667 یا 674 یا 677 هَ. ق. در اردبیل از شهرهای آذربایجان متولد شد و ساکن تبریز گردید سپس به مکه و از آنجا به مصر رفت و در سال 746 یا 749 هَ. ق. در قاهره درگذشت. او راست : 1 - التذکرة، در حساب. 2 - حاشیه بر شرح الحاوی الصغیر قزوینی ، در فروع فقه شافعی. 3 - مبسوطالاحکام فی تصحیح ما یتعلق بالکلم و الکلام ، از شرح کافیه ابن حاجب. 4- مختصر علوم الحدیث ابن صلاح. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 134 ). و صاحب معجم المؤلفین مآخذ ذیل را نیز ذکر کرده است : الوافی صفدی ج 12 ص 93. فهرس مخطوطات الظاهریة. الدررالکامنه ابن حجر ج 3 ص 72. شذرات الذهب ابن عماد ج 6 ص 148. حسن المحاضره سیوطی ج 1 ص 315. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 626 و 1375. بغیةالوعاة سیوطی ص 339. معجم الاطباء احمد عیسی ص 307. ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 424.هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 719. الاعلام زرکلی ج 5 ص 121.و نیز رجوع به تاج الدین ( ابومحمد علی بن... ) شود.