عقیق رنگ

چو شیر گون فلک از گرد قیرگون شبه شد عقیق رنگ شود خنجر زمرد فام

ای گل تو عقیق رنگ و مشکین مویی بر آب روان زیاده استی گویی

ز بس که زان دو سپاه بزرگ کافر کشت عقیق رنگ شد اندر دیار هند گیاه

زخون دشمن کردی عقیق رنگ حُسام عقیق رنگ کن اکنون قدح ز خون‌ رزان

یک خنده کرد از لب لعل عقیق رنگ خون دلم ز دیده گریان گشود و رفت

کهسار سیمرنگ شد و چرخ سیمگون آبی زریر گون شده باده عقیق رنگ

آنجا که خوب رویان از زر برند سکه تو زآن عقیق رنگین همچون نگین بنامی

راه نظر ببسته سحاب عقیق رنگ رخشنده برق خاطف از اثنای آن سحاب

ز خون دشمن کردی عقیق رنگ حُسام عقیق رنگ کن اکنون قدح زخون زران

این اشک عقیق رنگ من چون بچکد آب از دل سنگ و چشم گردون بچکد