عصمت سرا

نور گیرند انجم از نور جنابت تا فکند سایه ی چون سایه بر ایوانت ای عصمت سرا

گرنه در عصمت سرای لفظ و معنی مریم است قرة العینش چرا گاه خطاب مستطاب

این بر همی چه بود؟ که بی هیچ موجبی عصمت سرای خویش مشمر گذاشتی

هین که عالم سر به سر طوفان نااهلان گرفت رخ سوی عصمت سرای نوح پیغمبر نهید

صبری و رحمتی که پر و بال غم کند بر ساکنان پردۀ عصمت سرای باد