عشق پیچان

مگر آن سنبل موهم بود عاشق بسرو او که همچون عشق پیچان بر قد دلدار می پیچد

نگه بر هر نهال این گلستان به پیچد خویشرا چون عشق پیچان

تنش از عشق جسم بی‌جان بود رگ برو همچو عشق پیچان بود