ظان

معنی کلمه ظان در لغت نامه دهخدا

ظان. [ ظان ن ] ( ع ص ) مرد بدگمان. || تهمت نهنده. گمان برنده.

معنی کلمه ظان در فرهنگ فارسی

مرد بد گمان یا تهمت نهنده . گمان برنده .

معنی کلمه ظان در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] شخصی که در نفسش حالت ظن به چیزی پیدا شده است ظان نامیده می شود.
ظان، به شخصی اطلاق می شود که در نفسش نسبت به چیزی حالت ظن پدید آمده است.
معنای ظان در اصول فقه
در اصول فقه ظان به مکلفی گفته می شود که از راه ها و ادله شرعی، به حکم یا موضوع ظن پیدا کرده است.
تبین معنای ظان
وقتی مکلفی به اجمال، متوجه می شود که یک موضوع در اسلام دارای حکمی است، وظیفه دارد از حکم واقعی آن جست و جو و تحقیق نماید، حال پس از آن، یا به حکم شرعی واقعی، قطع پیدا می کند که به او " قاطع " گفته می شود و قطع او برایش حجت است، و یا ظن پیدا می کند که به او " ظان " اطلاق می گردد، و یا در حکم واقعی دچار شک می گردد که به او " شاک " می گویند.
وظیفه مکلف در ظن به حکم شرعی
...

جملاتی از کاربرد کلمه ظان

اى زنان ! من از شما يك تقاضا دارم و ظان اين است كه : بعد از اين مرا با لقب ام البنين نخوانيد، چون ام البنين يعنى مادر پسران ، مادر شير پسران ، ديگر من را به اين اسم نخوانيد شما وقتى مرا به اين اسم مى خوانيد به ياد فرزندان شجاعم مى افتم و دلم آتش مى گيرد يك روزى ام البنين بودم ولى الان ام البنين و مادر پسران نيستم ، مرثيه  اى دارد راجع به خصوص اباالفضل العباس