طن

پیش سلیمان چو مور تحفه‌ای آرم ملخ مجلس داود را نغمه طنین ذباب

نغمه به لب درشکن حزین که فکنده کلک تو در طاس آبنوس طنین را

ز طنین پشهٔ بی‌نفس خجل است بیدل هیچکس به کجایم و کی‌ام و چی‌ام که تو جز به ناله ندانی‌ام

گوش از طنین خرمکسانم صدا گرفت ایکاش بود منزل عنقامکان من

از نصرت فتح مطلع و مخلص طنان و بدیع و مقطع و مبدا

ای ز رشک جام جودت چشم دریا پر زاشک وی زصیت طاس عدلت گوشه گردون پر طنین

آن که از طنطنه اش طاس سپهر تا ابد پر ز طنین خواهد بود

من ببال کبریا در اوج وحدت می پرم بشنو آواز ملایک از طنین شهپرم

شنیدم ز طاس فلک این طنین که بیهوده تا کی بپویی چنین