ططماج

ز بعد سرکه و ططماج هیچ چیز دگر به نزد صوفی بیچاره چون منقا نیست

شبی از خمیر جوین خواستم که ططماج آید درست و سفید

میل ططماج ندارد دلم و سرکه و سیر زان که من معده پر از شیر و زخرما دارم

قلیه دورست از تو ای ططماج برو این دم به سیر و سرکه بساز

بگرفت دل از صحنک ططماج الهی سیراب همی خواهم و غازی سمندی

دلم اسیر به بغراست گو برد ططماج به روی تخته ازین رشک خاک بر سر کن