ضعفان

معنی کلمه ضعفان در لغت نامه دهخدا

ضعفان. [ ض َ ] ( ع ص ) سست و ناتوان. ( منتهی الارب ).

جملاتی از کاربرد کلمه ضعفان

در كتاب معانى الاخبار به استناد محكم مرقوم است كه على بن موسى الرضا عليه السلامزمانى كه در خراسان سكونت داشت يك روز از بزرگان اصحاب در مجلس او حاضربودند و زيد بن موسى نيز در آن مجلس بود و بااهل مجلس از مفاخر خويش سخن همى كرد و ما و من همى گفت . على بن موسى الرضا اگر چندبا اهل مجلس حديث مى فرمود، سخنان زيد را نيز مى شنيد، پس روى به زيدكرد:فقال يا زيد اغرك قول بقالى الكوفة ان فاطمه احصنت فرجها فحرم الله ذريتهاعلى النار و الله ما ذلك الا الحسن و الحسين و ولدبطنها حاصه فاما ان يكون موسى بنجعفر عليه السلام يطمع الله يصوم نهاره و يقوم ليله و تعصيه انت ثم تجئيان يومالقيامة سواء فانت اعز على الله عزجل منه ان على ابن الحسين كانيقول لمحسينا كفلان من الاجر و لمسيننا ضعفان من العذاب