صومعه نشین

فوجیوارا نو کانزانه یک اشراف بانفوذ از اواخر دوره هی‌آن تا اوایل دوره کاماکورا بود. اگرچه او به امپراتور گوشیراکاوا (لقب افتخاری که به هفتاد و هفتمین امپراتور گوشیراکاوا زمانی که پس از کناره‌گیری از تاج و تخت راهب شد) خدمت می‌کرد. موقعیت او نزدیک به میناموتو نو یوریتومو، بنیانگذار شوگون‌سالاری کاماکورا بود. با این حال، پس از مرگ گوشیراکاوا، امپراتور صومعه نشین، او در جنگ قدرت با یکی از اشراف رقیب دربار، میناموتو نو میچیچیکا (از نوادگان مستقیم موراکامی-گنجی) شکست خورد و در ۱۱۹۶ یا سال هفتم کنکیو قدرت خود را از دست داد). این حادثه تغییر سیاسی سال هفتم کنکیو نامیده می‌شود. در نتیجه، رابطه بین شوگون‌سالاری کاماکورا و دربار امپراتوری به‌طور ناگهانی بدتر شد.