صلدا

معنی کلمه صلدا در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی صَلْداً: سخت وصاف - کچل
ریشه کلمه:
صلد (۱ بار)
«صَلْداً» نیز به معنای سنگ صافی است که چیزی بر آن نمی روید.
. صلد مصدر است به معنی سختی «صَلَدَ الْاَرْضُ: صَلبَتْ» و نیز به معنی سخت و صاف، و زمین یا سنگی که چیزی نمی‏رویاند. گویند: «حَجَرٌ صَلْد اَرْضً صَلْدٌ» (اقرب). در مجمع فرموده: آن به معنی سنگ صاف و زمینی که در اثر سختی چیزی نمی‏رویاند و بخیل... است. در نهج البلاغه حکمت 333 در وصف مؤمن فرموده: «نَفْسُهُ اَصْلَبُ مِنَ الصَلْدِ». در آیه شریفه نرویاندن در نظر است یعنی حکایت او حکایت سنگ صافی است که در آن خاک هست. باران تندی به ان رسید (خاکش را شست) وآن را سنگی که چیزی نمی‏رویاند، کرد.

جملاتی از کاربرد کلمه صلدا

غالبا ميگوئيم اعمال ريائى بيهوده است و نتيجه اى از آن عائد انسان نمى شود، ممكن استاين سخن براى عده اى سنگين بيايد كه چگونه يكعمل سودمند مانند بناى يك بيمارستان و مدرسه اگر چه به قصد تظاهر و رياكارىباشد در پيشگاه خدا بيارزش است ولى قرآن با ذكر يكمثال كاملا آن را دلچسب و مفهوم مى سازد و مى گويد فمثلهكمثل صفوان عليه تراب فاصابه و ابل فتركه صلدا:
و بعد مى افزايد: (كار او) همچون قطعه سنگ صافى است كه بر آن (قشر نازكى از)خاك باشد (و بذرهايى در آن افشانده شود) و باران درشت به آن برسد، (و خاك وبذرها را بشويد) و آن را صاف رها سازد آنها از كارى كه انجام داده اند چيزى به دستنمى آورند) (فمثله كمثل صفوان عليه تراب فاصابهوابل فتركه صلدا لا يقدرون على شى ء مما كسبوا).