صف نشین

معنی کلمه صف نشین در لغت نامه دهخدا

صف نشین. [ ص َ ن ِ ] ( نف مرکب ) مهمان. محفلی :
صف نشینان نیکخواه و پیشکاران باادب
دوستداران صاحب اسرار و حریفان دوستکام.حافظ.

( صفت ) آن که در صف مجلسیان نشیند مجلسی محفلی مهمان .

نغمه سازان نشاطش سال و مه مجلس طراز صف نشینان بساطش روز و شب عشرت گزین

همه صف نشینان با هوش ورای چو سلطان دل کرده در صدرجای

میدهد از سدره و طوبی نشان بر کنار او درخت صف نشین

باش در ایوان کرم صف نشین ریز چو همیان درم از آستین

شاه ثانی نعمت الله، آفتاب عز و جاه صف نشین خسروان ، داماد شاه شه نشان