صری

معنی کلمه صری در لغت نامه دهخدا

صری. [ ص َرْی ْ ] ( ع مص ) بریدن چیزی را. ( منتهی الارب ). قطع کردن. ( منتهی الارب ). بریدن. ( تاج المصادر بیهقی ). || بند کردن منی را در پشت خود به اینکه بازایستد از نکاح. || صلح کردن. || جدا کردن دو خصم را از هم. || راندن و دفع کردن بدی و جز آن از کسی. || فراهم آوردن. || پناه دادن. || نجات بخشیدن کسی را. || بازداشتن. || نگاهبانی نمودن. ( منتهی الارب ). || واداشتن. ( تاج المصادر بیهقی ). || یاد گرفتن. || کارگذاری کردن. || پیش درآمدن. || پس ماندن. || بالارفتن. || فرود آمدن. از لغات اضداد است. || مهربانی نمودن. || محبوس ماندن در دست کسی به گرو یا عام است. یقال : صری فلان فی ید فلان اذا بقی محبوساً. ( منتهی الارب ).
صری. [ ص َ را ] ( ع اِ ) بقیه چیزی. ( منتهی الارب ). || ( ص ) لبن ٌ صری ؛ شیر برگشته مزه. ( منتهی الارب ). || آب ایستاده رنگ و بوی برگردانیده. ( منتهی الارب ). || ( مص ) صری الماء صری ً؛ برگشته رنگ و بوی گردید. ( منتهی الارب ).
صری. [ ص ُرْ را ] ( ع ص ) ناقه و مانند آن که آن را نادوشیده باشند تا شیر در پستان وی جمع شود و بزرگ پستان و پرشیر نماید. ( منتهی الارب ).
صری. [ ص ِرْ را ]( ع اِمص ) ( از نوع مضاعف ) نیک عزیمت بر کاری. یقال : و اﷲ انها منی صری ؛ ای عزیمة و جدّ. ( منتهی الارب ).
صری. [ ص ُرْ را ] ( ع اِمص )( از نوع مضاعف ) نیک عزیمت بر کاری. ( منتهی الارب ).
صری. [ ص َ ری ی ] ( ع ص ) اقدام کننده بر زن پدر خود. ( منتهی الارب ).
صری. [ ص َ / ص ِرْ ری ] ( ع ص ) ( از نوع مضاعف ) درهم صری ؛ درم بانگ آور که بر ناخن زنند. ( منتهی الارب ). درمی بانگ کننده چون بیندازند. ( مهذب الاسماء ).

معنی کلمه صری در فرهنگ فارسی

درهم صری درم بانگ آور که بر ناخن زنند

جملاتی از کاربرد کلمه صری

کتاب‌های او به زبان‌هایی که شامل عربی، باسک، بلغاری، چینی، آلمانی، فرانسوی، عبری، مجارستانی، ایتالیایی، کره‌ای، ژاپنی، اسپانیایی مکزیکی، فارسی، لهستانی، پرتقالی، رومانیایی، روسی، صری، اسپانیایی می‌شوتد ترجمه شده‌است. آن‌ها در بیش از ۱۲۰ ویرایش ظاهر شده‌اند که در دانشگاه‌های سرتاسر دنیا استفاده می‌شوند.