معنی کلمه صحیح البخاری در دانشنامه اسلامی
این کتاب توسط «لجنة إحیاء کتب السنة بالمجلس الأعلی للشئون الإسلامیة» مورد تحقیق قرار گرفته است.
وجه تسمیه کتاب بخاری به «صحیح»، آن است که وی شرایطی برای ناقلین حدیث که موجب اطمینان و وثاقت در نقل آنان باشد، مقرر داشت و صحیح خود را از احادیثی که واجد شرایط مزبور بود انتخاب و تدوین نمود؛ زیرا در «موطأ» مالک و دیگر از کتب قدما به این معنا توجهی نشده بود. محرک اولیه این کار، اسحاق بن راهویه امام حدیث و استاد بخاری است که به شاگردان خود گفت: «لو جمعتم کتابا مختصرا لصحیح رسول الله(ص)»؛ «چه خوب بود اگر کتاب مختصری شامل احادیث صحیح رسول اکرم جمع می شد». بخاری می گوید: این سخن در قلب من تأثیر کرد، لذا به جمع صحیح پرداختم
بخاری چون کتاب خود را به پایان رساند، آن را به بزرگان و ائمه حدیث، مانند احمد بن حنبل، علی بن مَدینی و یحیی بن معین، عرضه داشت. همگان تحسین کردند و به صحت و درستی آن، جز چهار حدیث، شهادت دادند. این کتاب با استقبال بسیار روبه رو شد و نود هزار تن، آن را از بخاری استماع نمودند
صحیح بخاری در 97 کتاب و 3450 باب تدوین شده و تعداد احادیث آن با احتساب احادیث مکرر به گفته ابن صلاح، 7275 حدیث و با حذف مکررات به گفته او و نووی حدود 4000 حدیث، اما به عقیده ابن حجر 2761 حدیث است
[ویکی شیعه] صحیح البخاری (کتاب). اَلْجامعُ الْمُسْنَد الصّحیح الْمُخْتَصَر مِنْ اُمور رَسول اللّه(ص) وَ سُنَنه و اَیّامِه معروف به صحیح البخاری، کتابی تألیف ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بخاری (۱۹۴ ۲۵۶ق)، معتبرترین کتاب روایی اهل سنت و یکی از شش کتاب موسوم به صحاح سته.
صحیح بخاری در ۹۷ کتاب و ۳۴۵۰ باب تدوین شده و تعداد احادیث آن با احتساب احادیث مکرّر به گفتهٔ ابن صلاح ۷۲۷۵ حدیث و با حذف مکرّرات، چهار هزار حدیث است.
به نظر بخاری، مجامع حدیثی مدوّنِ عصر او، بر احادیث صحیح و غیرصحیح مشتمل بود، ازینرو تصمیم گرفت که احادیث صحیح را در کتابی گرد آورد. مشوق اصلی او در این کار استادش اسحق بن ابراهیم حنظلی معروف به ابن راهویه بوده است.