شیفته دل

نه به تنها من و یک مملکتی شیفته اند باشدی باخته جان شیفته دل عالمشان

کدام شیفته دل در کمند زلف تو بست که عقل خنده نزد بر درازی املش

گر مرا سر رود اندر غم جانان غم نیست عاشق شیفته دل را خبر از عالم نیست

امشب از پیش من شیفته دل دور مرو نور چشم منی، ای چشم مرا نور،مرو

عجب این است که دورم ز تو هرچند به من از من شیفته دل، فیض تو نزدیکتر است

گفت دانی به من شیفته دل دیگر بار از ره کینه چه کرد این فلک بداختر

وان شیفته دل به شوربختی می‌کرد صبوریی به سختی

کس نیست به گیتی که برو شیفته دل نیست دلها به خوی نیک ربوده ست نه زاستم

زلفی به هزار حلقه زنجیر جز شیفته دل شدن چه تدبیر

نه من شیفته دل، واله رخسار توام که ز رخسار تو بر من دگری جلوه گر است