شیرین کلامی

معنی کلمه شیرین کلامی در لغت نامه دهخدا

شیرین کلامی. [ ک َ ] ( حامص مرکب ) صفت و حالت شیرین کلام. شیرین سخنی. شیرینی کلام و بیان. ( از یادداشت مؤلف ) : در مقام شیرین گفتاری و شیرین کلامی درآیند. ( تزک تیموری ، نسخه خطی ، از مجله دانش سال 2 شماره 2 ص 83 ). رجوع به شیرین کلام و شیرین سخنی شود.

معنی کلمه شیرین کلامی در فرهنگ فارسی

صفت و حالت شیرین کلام شیرین سخنی

جملاتی از کاربرد کلمه شیرین کلامی

ز آن بلند اقبال در شیرین کلامی شهره شد بسکه می گوید حکایت زآن بت شکرلبا
مرا در پیچ و تاب رشک دارد طوطیی صائب که از شیرین کلامی ناز شکر برنمی دارد
لبی دیدی که از شیرین کلامی شکر را داده فتوا بر حرامی