شیرین منش

معنی کلمه شیرین منش در لغت نامه دهخدا

شیرین منش. [ م َ ن ِ ] ( ص مرکب ) خوشخوی و خوشروی. خوش طینت. نیکوسرشت و خوش اخلاق :
ترشروی بهتر کند سرزنش
که یاران خوش طبع شیرین منش.سعدی ( بوستان ).

خوشخوی و خوش روی خوش طینت .

دوش جستم ز دهانش خبر آب حیات گفت، باید طلبید از لب شیرین منش

جانگزا زهر شود نکتهٔ شیرین منش نیشکر، عقرب جراره شود در اهواز

گاهی از جلوهٔ لیلی‌روشی مجنونم گاهی از خندهٔ شیرین منشی فرهادم