شیر پیکر

معنی کلمه شیر پیکر در لغت نامه دهخدا

شیرپیکر. [ پ َ / پ ِ ک َ ] ( ص مرکب ) شیربرز. شیراندام. صاحب پیکری شیرمانند. دارای پیکری چون شیر نیرومند و درشت. ( از یادداشت مؤلف ). || کنایه از قوی و بسیار نیرومند و بزرگ. ( یادداشت مؤلف ) :
دشمن سگ نهاد فعل سگی
بر شه شیرپیکر اندازد.خاقانی.کاین شاهسوار شیرپیکر
روی عرب است و پشت لشکر.نظامی.اگرچه شیرپیکر بود پرویز
ملک بود و ملک باشد گران خیز.نظامی. || دارای تصویر شیر.
- شیرپیکر درفش ؛ درفش شیرپیکر. اختر و عَلَمی که تصویر شیر بر آن باشد :
یکی شیرپیکر درفش بنفش
درفشان گهر در میان درفش.فردوسی.به چنگ اندرون شیرپیکر درفش
بر آن غیبه رنگ خورده بنفش.فردوسی.دگر شیرپیکر درفشی به سام
بداد و سپهبدْش فرمود نام.اسدی.- علم شیرپیکر؛ درفش شیرپیکر. اختری که بر آن عکس شیر باشد :
ز سایه علم شیرپیکرت نه عجب
که لرزه بر تن شیران فتد چو شیر علم.سعدی.- گرزه شیرپیکر؛ گرزی که همانند شیر ساخته شده باشد :
بر او حمله ای برد چون شیر مست
یکی گرزه شیرپیکر بدست.نظامی.

معنی کلمه شیر پیکر در فرهنگ فارسی

( صفت ) آنچه که نقش شیر بر آن مصور باشد ( درفش علم ) .

جملاتی از کاربرد کلمه شیر پیکر

چو آن شیر پیکر علامت ببندد کند سجده بر آسمانش دو پیکر
یکی شیر پیکر درفش از برش به گردون گردان رسیده سرش
پس پشت شیدوش یل با درفش زمین گشته از شیر پیکر بنفش
دشمن بد نهاد فعل سگی بر شه شیر پیکر اندازد
درفشی کجا شیر پیکر بزر که گودرز کشواد دارد بسر
دگر شیر پیکر درفشی به سام بداد و سپهبدش فرمود نام
نشان سپهدار ایران بنفش بر آن باره زد شیر پیکر درفش
شیر پیکر یلان رزم افروز پخته گشته ز آتش پیکار
یکی شیر پیکر درفش بنفش بدادش همه زر غلاف درفش
کاین شاهسوار شیر پیکر روی عرب است و پشت لشگر