معنی کلمه شکک در لغت نامه دهخدا
شکک. [ ش َ ک َ ] ( ع مص ) میل کردن به سوی کسی. ( از منتهی الارب ).
شکک. [ ش ِ ک َ ] ( ع اِ ) ج ِ شِکَّة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شکة شود.
شکک. [ ش ُ ک َ ] ( ع اِ ) ج ِ شکیکة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به شکیکة شود. || ج ِ شَکوک. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شکوک شود.