شکون

فال زدم که از لبت کشته شوم به یک نفس هم ز لب تو این سخن به که شکون نهد کسی

عشرت‌طلبی چو باده نوشان در بزم محبتم شکون نیست

لبی از بادهٔ لعلی ترکن نوبهار است و شکون است امروز