شکر شکر

تمام زهر شکایت نهان به شکر شکری همه معانی نفرین عیان به لفظ دعائی

هرکسی از شکر شکر لبش گوید سخن در میان شاکران شیرین زبان پیداست کیست

شکر شکر او چه شیرین است شکر گویم که شکّرم این است

شکر شکر چه بخندد به روی من دلدار به روی او نگرم وارهم ز رو و ریا

ببریده‌ای از شکر از آن می‌نالی وین طرفه که بی شکر شکر می‌خایی

عالمی دئر پناه نعمت تو شکر شکر در دهان دارند

حلاوتست بلفظ ملیح در شکر که بی حلاوت نفس شکر شکر نبود

چون بیند او مرا که من غمگینم پنهان پنهان شکر شکر می‌خندد

شکر شکر تو در افواهست سمر رسم تو در اطرافست

اسب او دریا گذار و خشت او سندان گذر لفظ او شکر شکر شمشیر او لشکر شکن