شور افکن

معنی کلمه شور افکن در لغت نامه دهخدا

شورافکن. [ اَ ک َ ] ( نف مرکب ) آنکه شور افکند. که شور برانگیزد.که آشوب و غوغا بپا کند. رجوع به شور افکندن شود.

آنکه شور افکند که آشوب و غوغا بپا کند

کیست آن خسرو شیرین سخن و شور افکن که بمو غارت مرد است و برو فتنه زن

برآرم سگان را ز شور افکنی که با شیر بازی‌ست گور افکنی

ببایستگی طرح شور افکنی بشایستگی داستان برزنی

گاه در طلعت یوسف بتجلی در مصر گاه شور افکن مجنون شده لیلا بودی

از تف او ملتی مثل سپند بر جهد شور افکن و هنگامه بند