شهیل

معنی کلمه شهیل در لغت نامه دهخدا

شهیل. [ ش ُ هََ ] ( اِخ ) ابن ناتی. از تبع تابعین. ( منتهی الارب ).

جملاتی از کاربرد کلمه شهیل

در ۹ اوت ۲۰۰۱، تمیمی بمب‌گذار انتحاری به اسم «عزالدین شهیل المصری» (به عربی: عز الدین شهیل المصری) را تا رستوران سِباررو اسکورت کرد. او با استفاده از تکنیک‌های مبدل کردن، توجه عموم از خود و المصری را منحرف کرد، او لباسی پوشید که باعث می‌شد بیشتر شبیه «یک جهانگرد یهودی» باشد تا یک عرب، و از مهارت‌های زبانی به دست آمده در مطالعات روزنامه‌نگاری خود استفاده کرد. المصری در حمله جان داد اما تمیمی قبل از منفجر شدن بمب منطقه را ترک کرد.