شه دین

به فرخنده داماد آن تاجور شه دین خداوند جن و بشر

زیر خنجر شه دین، تشنهٔ یک جرعهٔ آب وز پی کشتن او شمر جفاکار، حریص

برآمد شه دین بر سر منبر چو بر چرخ برین مهر منور

جهانجوی و عادل شه دین پرست جهان در یکی عزم بگشود و بست

بوعلی رودباری آن شه دین خسرو بارگاه صدق و یقین

عرصهٔ شام پر از لشگر شام است و عراق شه دین یک تنه با این همه لشگر چکند

چه درگاه؟ درگاه شمع هدی! شه دین علی بن موسی الرضا

مزن دم تو افسر ز مدح شه دین که او را خداوند شد مدح گستر

بیا که مشرق طبعم بمدحت شه دین چو آفتاب فلک گشته مطلع الانوار

شه دین و دنیا علیّ بن موسی که خاک درش دیده انور نماید