شناساگریزی

اولین کاربرد جنگی از هواگرد طراحی شده برای شناساگریزی در دسامبر ۱۹۸۹ در جریان تهاجم آمریکا به پاناما رخ داد. در ۲۰ دسامبر ۱۹۸۹، دو فروند اف-۱۱۷ نیروی هوایی ایالات متحده یک پادگان نیروی دفاعی پاناما را در ریو هاتو، پاناما بمباران کردند. در سال ۱۹۹۱، هواپیماهای اف-۱۱۷ در مرحله آغازین جنگ اول خلیج فارس وظیفه حمله به قوی‌ترین اهداف در عراق را داشتند و تنها جت‌هایی بودند که اجازه داشتند در داخل محدوده شهر بغداد فعالیت کنند.

گاهی از واژه رادارگریزی به‌جای شناساگریزی استفاده می‌شود؛ البته باید توجه داشت که رادارگریزی (کاهش انتشار و بازتاب امواج راداری) یکی از ویژگی‌های فناوری شناساگریزی است، اما برای کاهش احتمال شناسایی، کاهش بازتاب حرارتی، صوتی و بصری هم لازم است.