شب پرک

معنی کلمه شب پرک در لغت نامه دهخدا

شب پرک. [ ش َ پ َ رَ ] ( اِ مرکب ) شب پره. ( فرهنگ نظام ). مرغ عیسی و به عربی خفاش خوانند. گویند چون او را بکشند و بر زهار کودکان پیش از بلوغ بمالند منع برآمدن موی کند و اگر او را در سوراخ موش نهند همه بگریزند. ( برهان قاطع ) ( از آنندراج ). خفاش و حیوانی از خانواده پستانداران ، و پرنده و بالدار و بالهای آن غشائی و تنه اش مانند تنه موش است. ( ناظم الاطباء ). شب پره. خفاش.

معنی کلمه شب پرک در فرهنگ فارسی

شب پره مرغ عیسی و بعربی خفاشی مرغ عیسی و بعربی خفاش خوانند .

جملاتی از کاربرد کلمه شب پرک

مهر چون عجز شب پرک دیدست گر درو ننگرد نگیرد کین
مشنو از شب پرک حکایت خور گرد دریا برآی و نیلوفر
سیاهی بس که بسته ذیل جاوید گریزان شب پرک هم سوی خورشید
در تاریکی ز بس که می بنشینم در روز چو شب پرک همی بد بینم